Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie zaprasza na otwarcie wystaw:

Szkła artystycznego
WITOLDA ŚLIWIŃSKIEGO

i

„Powłoki”
BEATY CEDRZYŃSKIEJ

16 stycznia 2020 r. o godz. 18 w Domu Sztuki w Rzeszowie (ul. Jana III Sobieskiego 18).

Witold Śliwiński urodził się w 1963 r. w Krośnie. Jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Miejscu Piastowym, kierunek – formy użytkowe i wychowankiem znanego artysty rzeźbiarza Władysława Kandefera, ucznia Ksawerego Dunikowskiego. Po ukończeniu liceum był słuchaczem Studium Fotograficznego w Krośnie. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków „Polska Sztuka Użytkowa” w Warszawie.
Jako początkujący artysta zajmował się grafiką i rysunkiem, projektował także znaki graficzne dla firm oraz wykonywał aranżacje ekspozycji targowych. Kolejny etap to projektowanie i wykonawstwo artystycznych i użytkowych wyrobów ze skóry. Jako artysta zafascynował się szkłem, które stało się dla niego tworzywem twórczym, z którego powstała szklana rzeźba. Obok form tradycyjnych, harmonijnie zakomponowanych, o klasycznej linii i powściągliwym zdobnictwie, pojawiła się sztuka nowoczesna i to ona właśnie zaczęła dominować. Jego poszukiwania mają swoje odzwierciedlenie w ogólnej tendencji rozwojowej współczesnego szkła artystycznego.
„Szkło to dziwna substancja. Z jednej strony wymagająca, żądna skupionej uwagi i rozległej wiedzy. Z drugiej, wyrazista, a zarazem chętna do zmian." Jako materia może być poddana różnego rodzaju działaniom i technikom, może być barwiona, wyciągana, stapiana, rozciągana, cięta, dmuchana, tłuczona i na nowo łączona. Idąc tym tropem, artysta rozpoczął eksperymenty z formami szklanymi, łącząc je z innymi materiałami tak odmiennymi, jak np. metal, kamień czy drewno. Cały czas szukając nowych rozwiązań, testuje możliwości i kondycję szklanej materii. Szkło łączone jest z różnymi elementami, uzyskując niejednokrotnie nieprzewidywalny, zaskakujący rezultat. Efekty tej pracy są wypadkową doświadczenia i dojrzałości twórczej, jak i jego pasji eksperymentatorskiej połączonej z odwagą i ryzykiem działań nowatorskich. Na tej podstawie powstają rzeźby do aranżacji wnętrz dla firm, do domu, do muzeów. Bo szkło, niezależnie od sposobu produkcji i obróbki, zawsze pozostanie materiałem na swój sposób magicznym. Sztuka współczesna stała się dla artysty inspiracją do tworzenia nie tylko form dekoracyjnych i wyrobów artystycznych, ale także ściśle użytkowych.
Śliwiński współpracuje z Krośnieńskimi Hutami Szkła, Hutą Szkła „Sabina” oraz innymi firmami tej branży na terenie Krosna. Jest laureatem wielu konkursów. Jego prace o charakterze użytkowym były wystawiane na Targach Szkła we Frankfurcie, a także w Nowym Yorku, Las Vegas, Brukseli, Lipsku, Poznaniu. Rzeźby szklane znajdują się w wielu galeriach na terenie kraju oraz za granicą.

Wystawa Beata Cedrzyńska – „Powłoki” będzie prezentowała prace najnowsze, szczególnie rozpoczęty w 2019 roku cykl tytułowy Powłoki, obejmujący zarówno malarstwo zrealizowane w technice akrylu na płótnie, jak i w technikach fotograficznych, graficznych na płótnie lub na szkle.
„Prace Cedrzyńskiej zawarte w cyklu „Powłoki” mają ikoniczną formułę, która pozwala domyślać się wielowarstwowej złożoności, zawartej w głębi antropomorficznej struktury. Być może są to narastające szkliste powłoki współczesnego świata, zapowiadające w konsekwencji trudną, ale przejmującą drogę, w poszukiwaniu nieznanej choć przeczuwanej w głębi transcendencji. Artystka z wprawą preparatora wskazuje nam, w trakcie wspólnej podróży, te warstwy, organy rzeczywistości, które decydują o prawdzie przedmiotu, lecz na co dzień ukryte są w miękkiej, bezpiecznej czerwieni ciała. W swoich pracach docieka prawdziwej natury człowieka. Ich formalna szczerość nie pozwala odbiorcy na łatwy zachwyt nad gładką różową skórą Formy, prowadząc odbiorcę w konsekwencji do epifanii, ale poprzez katharsis” – fragment tekstu A. Pawełczyka do katalogu wystawy.
Beata Cedrzyńska urodzona w Gdańsku. Dyplom obroniła na gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki w 1999 roku, promotor prof. Teresa Miszkin. W latach 2002-2012 zatrudniona na ASP w Gdańsku. Tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki plastyczne, w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne uzyskała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Obecnie pełni funkcję prodziekana Wydziale Sztuki Nowych Mediów w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Gdańsku, gdzie zatrudniona jest na stanowisku profesora. Autorka i uczestniczka około 120 wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
Prace prezentowały między innymi: Muzeum Narodowe w Gdańsku, Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, Muzeum Zamkowe w Malborku, Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu, Galeria Sztuki w Legnicy, Galeria Kaas w Innsbrucku, Międzynarodowe Targi Gdańskie, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, Galeria Sandhofer w Innsbrucku i Salzburgu, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, Galeria Brotzinger Art w Pforzheim, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Galeria Refektarz w Kartuzach, Miejska Galeria Sztuki w Mosinie, Galeria Test w Warszawie, Galeria Sztuki Współczesnej we Włocławku, Galeria ZPAP w Łodzi, Galeria ZPAP w Szczecinie, BWA w Kielcach, BWA w Pile, MBWA w Lesznie, BWA w Olkuszu, BWA w Ostrowcu Świętokrzyskim, BWA w Bielsko-Białej, BWA w Bydgoszczy, BWA w Rzeszowie, BWA w Wałbrzychu, BWA w Tarnowie oraz BWA w Szczecinie. Laureatka wielu nagród, wyróżnień i stypendiów, między innymi: Grand Prix - Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i nagrody kwartalnika “Format” 10. Ogólnopolskiego Przeglądu Malarstwa Młodych “Promocje 99“, wyróżnienia honorowego I Międzynarodowego Festiwalu Działań Teatralnych i Plastycznych „Zdarzenia” 2000, Nagrody Prezydenta Miasta Gdyni - Grand Prix VI Międzynarodowego Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej Gdynia 2011, wyróżnienia honorowego IV Międzynarodowego Biennale Obrazu „Quadro - Art” Łódź 2014, Stypendium Kulturalnego Prezydenta Miasta Gdańska 2014, Grant Rektora PJATK 2015 i 2016, wyróżnienia honorowego Jury 25 Festiwalu Malarstwa Współczesnego Szczecin 2016.